دانلود مقاله شناسایی شاخص های حمل و نقل انسان محور با word
دانلود مقاله شناسایی شاخص های حمل و نقل انسان محور با word دارای 20 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد دانلود مقاله شناسایی شاخص های حمل و نقل انسان محور با word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی دانلود مقاله شناسایی شاخص های حمل و نقل انسان محور با word،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن دانلود مقاله شناسایی شاخص های حمل و نقل انسان محور با word :
چکیده
هدف از ایندانلود مقاله شناسایی شاخص های حمل و نقل انسان محور با word است. در این راستا ابتدا شاخص های حمل و نقل انسان محور در سه بعد پیاده مداری، دوچرخه سواری و حمل و نقل همگانی در کشورهای مختلف بررسی و شناسایی شده است. این پژوهش با تمرکز بر نحوه بکارگیری معیارهای حمل و نقل انسان محور، ضمن بررسی حدودچندین گزارش منتشر شده معتبر، کوشیده است لیستی از پرکاربردترین معیارها را در این زمینه ارائه نماید. روش تحقیق این مقاله اسنادی بوده و سعی دارد به این سوال پاسخ بدهد که چه معیارهایی برای ارتقای حمل و نقل انسان محور می بایست در نظر گرفته شود. نتایج مطالعات در خصوص حمل و نقل انسان محور نشان می دهد می توان تا با در نظر گرفتن شاخص های شناسایی شده در ساماندهی و طراحی فضای حرکت عابر پیاده، دوچرخه سواری و حمل و نقل همگانی ، درجهت ارتقای حمل و نقل انسان محور در کشورگامی برداریم.
کلید واژه: حمل و نقل انسان محور، پیاده مداری، دوچرخه سواری، حمل و نقل همگانی
teimouri37@yahoo.com .1
.2کارشناس مسوول ارزیابی، تحلیل و بهبود سیستم ها، سازمان پایانه ها و پارک سوارهای شهرداری تهران، 09378232375 ,bahareh_taheri326@yahoo.com
1
.1 مقدمه
در دروه جدید مدیریت شهری با نگاه اجتماعی و انسان محور به شهر نگاه شده به طوری که در کنار موضوعات کالبدی به موضوعات کارکردی، فرهنگی و انسان محوری نیز توجه می شود. لذا حمل و نقل متکی بر کرامت انسانها و احترام به حقوق تکتک شهروندان، یکی از اصلی ترین بخشهای شهر انسان محور را تشکیل میدهد چرا که لازم ترین و ضروری ترین سیستم آمد و شد شهری برای زندگی امروزی در شهرها، پیاده روی، دوچرخه سواری و نهایتاً استفاده از سیستم حمل و نقل همگانی
و انسان محور است. از آنجا که مدرنیسم با آوردن رهاورد اتومبیل به جامعه سرمایه داری از یک طرف باعث کاهش زمان سفر، صرفه جویی در وقت و دسترسی سریع به خدمات روزمره شده است اما از طرف دیگر به دلیل توسعه بی رویه زیرساخت های مورد نیاز آن، سبب گسترش و توسعه فیزیکی شبکه معابر و به تبع آن شکل گیری ساختار فضایی پراکنده شهری گردیده است به گونه ای که امروزه حمل و نقل انسان محور متکی بر پیاده روی و دوچرخه سواری در شهرها به فراموشی سپرده شده استاین. پدیده مخصوصاً در کشورهایی که از وسعت سرزمینی فراوانی برخوردارند به مراتب اثرات شدیدتری را به دنبال داشته است.[1]
یکی از نواقص عمده شهرسازی معاصر جهان، سرسپردگی بیش از حد آن به نیازهای حرکت سواره و غفلت ازحفظ و ساماندهی حمل و نقل انسان محور است.در روال رایج شهرسازی در ایران نیز، نوعی غفلت و بی توجهی نسبت به حمل و نقل انسان محور هم در عرصه نظری و هم در عرصه عملی، به نحوی بارز مشاهده می شود.[2]
امروزه گسترش شهرنشینی، افزایش جمعیت، فضاهای پراکنده شهری و; جابجایی شهروندان را در بسیاری از شهرهای دنیا با مشکل روبرو ساخته و با توجه به افزایش تقاضای حمل و نقل گرایش به سوی حمل و نقل انسان محور را اجتناب ناپذیر می سازد.[3]
توسعه جهت یافته براساس حمل ونقل انسان محور، روشی برای ایجاد ناحیه ای با تراکم زیاد، شامل مناطق مسکونی، تجاری، اداری و عمومی با هسته مرکزی تجاری، در فاصله مناسب پیاده روی از ایستگاه خطوط حمل ونقل عمومی با شعاع نیم مایلی و در طول راهروهای حمل ونقل است که باعث تشویق ساکنین، شاغلین و اصناف ناحیه به استفاده بیشتر از حمل ونقل عمومی و گرایش به پیاده روی و دوچرخه سواری در خیابان می گردد.[4]
در طرح جامع حمل ونقل تهران نیز به توسعه حمل ونقل غیر موتوری در افق طرح، توجه ویژه ای شده است که چشم انداز کلی آن به شرح ذیل تعریف شده است:
2
“طرح جامع حمل ونقل غیر موتوری به دنبال آن است تا با افزایش سهم حمل ونقل غیرموتوری به همراه ایجاد فضایی مناسب و ایمن برای کاربران حمل ونقل غیر موتوری موجب افزایش رفاه و آسایش ساکنین شهر تهران گردد “.
برای دستیابی به چنین اهدافی در مطالعات امکانسنجی یا انتخاب معابر جهت بکارگیری مدهای غیر موتوری همچون پیاده روی و دوچرخه سواری فاکتورهای مختلف و متفاوتی باید مورد توجه قرار گیرند تا بهترین مسیر از هر حیث انتخاب گردد، از جمله مهمترین پارامترهای تاثیرگذار در ارزیابی معابر
میتوان به پارامترهای ترافیکی، طبیعی و محیطی، اجتماعی، اقتصادی و حتی سیاسی اشاره نمود .در بین فاکتورهای مطرح شده شرایط محیطی یا طبیعی که در ارزیابی معابر برای انتخاب مسیر دوچرخه و پیاده روی از اهمیت بالایی برخوردار است توپوگرافی یا شیب محدوده مورد مطالعه می باشد.[5]
همچنین مجموعهای از اقدامات انجام شده به منظور تحقق »شهر انسان محور« در شهر تهران عبارتند از: ایجاد مسیرهای BRT و توسعه سریع خطوط آن، ایجاد ایستگاه های تحویل دوچرخه به شهروندان به منظور توسعه فرهنگ دوچرخه سواری، ساخت و توسعه مسیر های مخصوص عبور دوچرخه در خیابان ها، شفاف کردن مسیر عبور نابینایان در پیاده راه ها، گسترش خطوط مترو برای رفاه شهروندان، ایجاد و گسترش دیوارهای جداکننده صوتی در بزرگراه ها، تولید و مشارکت وسیع در ساخت سریال -انیمیشن-تیزر-نماهنگ، تدوین و نشر کتاب های قصه با موضوعات ترافیکی این پژوهش میکوشد با بررسی برخی از پژوهش های صورت گرفته و گردآوری نظرات متخصصین
حمل و نقل شهری و انسان محور در برخی از کشورهایی اروپا، آسیا و آمریکا معیارهای مورد استفاده جهت ارزیابی و تصمیم گیری در زمینه توسعه حمل ونقل انسان محور را بررسی نموده و مجموعه ای از معیارهای پرکاربرد را جهت توسعه حمل و نقل انسان محور ارائه نماید.[6]
.2 بیان مسئله و ضرورت حمل و نقل انسان محور
افزایش تولید خودرو و استفاده مفرط شهروندان ازاین وسیله نقلیه، باعث گردید تا سالیان متمادی سیستم پیاده شهری، دوچرخه سواری به فراموشی سپرده شده و حمل و نقل همگانی از اهمیت کمتری برخوردار باشد و در مقابل خودروی شخصی آزادانه به انتشار اثرات زیانبار خود ادامه دهد؛ حوادث ترافیکی بالا، مصرف بالای انرژی، انتشار آلاینده ها و گازهای گلخانه ای و; از معضلات افزایش بیش از حد خودروی شخصی مخصوصاً در بخش مرکزی شهر ها بوده است که عدم به کارگیری شیوه های درست حمل و نقل انسان محور و نبود تعریف و فرهنگ سازی مناسب در این زمینه اثرات
3
نامطلوب آن را دوچندان کرده است. بنابراین به دلیل گستردگی و پیچیدگی این مسایل ضرورت جامع نگری و تحلیل زندگی پیاده و دوچرخه سوار و استفاده از سیستم حمل و نقل همگانی در شهر، به منظور حل پایدار مسایل، ضروری می نماید.[1]
شهر تهران نیز از جمله شهر های بزرگ است که سازمان فضایی پراکنده آن باعث شده تا شهروندان برای دسترسی به کارکردهای شهری بیش از پیش از خودروی شخصی استفاده نمایند و بدین ترتیب نقش حمل و نقل انسان محور (پیاده روی ، دوچرخه سواری و استفاده از حمل و نقل همگانی) در آن بسیار ناچیز است. در این راستا گذر از شهر ترافیک محور به شهر انسان محور از مهمترین اهداف کنونی برنامه ریزی شهری است که تحقق این هدف در شهر تهران با فشرده کردن و مجاورت کاربری ها در کنار همدیگر امکان پذیر است که در این صورت با کاهش فواصل می توان از طریق پیاده روی و دوچرخه سواری به خدمات شهری دسترسی آسانی پیدا نمود.
.3 مبانی نظری تحقیق
مجموع مطالعات و بررسی ها در خصوص حمل و نقل انسان محور نشان می دهد که این نوع حمل و نقل را می توان در سه بعد پیاده روی، دوچرخه سواری و حمل و نقل همگانی پیاده سازی نمود.لذا شاخص های حمل و نقل انسان محور در برگیرنده شاخص های پیاده مداری، دوچرخه سواری و حمل و نقل همگانی در شهر ها است.