دانلود مقاله ترجمه و نموداری کردن بخش عربی صرف ساده با word

دانلود مقاله ترجمه و نموداری کردن بخش عربی صرف ساده با word دارای 27 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد دانلود مقاله ترجمه و نموداری کردن بخش عربی صرف ساده با word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه دانلود مقاله ترجمه و نموداری کردن بخش عربی صرف ساده با word

مقدمه  
اسم  
قواعد اعلال مخصوص اسم  
مصدر و غیرمصدر  
1- مصدر اصلی  
2- مصدر میمی  
3- مصدر صناعی  
4- مصدر مجهول  
5- اسم مصدر  
6- مصدر مرّه و نوع  
جامد و مشتق  
1- اسم فاعل  
2- اسم مفعول  
3- صفت مشبهه  
4- اسم تفضیل  
5- اسم مبالغه  
6- اسم مکان  
7- اسم زمان  
8- اسم آله  
9- تقسیم جامد و مشتق به موصوف و صفت  
مذکر و مؤنث  
1- اقسام مذکر و مؤنث  
2- اسناد فعل به مونث  
3- علامات و آثار و مواضع تأنیث  
متصرف و غیرمتصرف  
1- مثنی  
2- جمع  
3- منسوب  

اسم مصدر

اسم مصدر کلمه‌ای است که دلالت می‌کند بر حاصل و نتیجه از معنی مصدر. مثل: «الحُبّ، البُغض، الغُسل، المَشی، الهُدنَه»

وزن‌های اسم مصدر قیاسی نیست و گاهی با خود مصدر یکی است. مثل: «الحُبّ» و «المَشی»، و گاهی با یکدیگر مختلف هستند. مثل: «البُغض» و «الغُسل» که مصدرهایشان «البَغاضَه» و «الغَسل» است. برای هر فعلی اسم مصدر نیست بلکه ساخت اسم مصدر سماعی است

6- مصدر مرّه و نوع

گاهی ذکر می‌شود مصدر بعد از فعل برای بیان اینکه فعل واقع نمی‌شود الّا یک دفعه یا برای بیان نوع فعل و چگونگی وقوعش

اسم مکان

اسم مشتقی است که بر محل وقوع فعل و مکان آن دلالت دارد. مثل: «مَجلسُ زیدٍ»

اسم مکان از همه‌ی افعال ساخته می‌شود

ساخت اسم مکان

1) از ثلاثی مجرد بر وزن «مَفعِل» اگر عین‌الفعل کسره داشته باشد و بر وزن «مَفعَل» اگر عین‌الفعل فتحه یا ضمه داشته باشد

) در غیرثلاثی مجرد می‌باشد بر وزن اسم مفعول مطلقاً و فرق می‌کند بین این و اسم مفعول به قرینه. مثل: مُجتَمَع، مُستَقَر

نکته: آنچه می‌آید مثل: جَزَرَ، یَجزُرُ ¬ مَجزِر، سَجَدَ، سَجُدُ ¬ مَسجِد، شَرَقَ، یشرُقُ ¬ مَشرِق. قیاسی نیستند و به صورت «مسجَد» و «مشرَق» هم می‌آیند و اینها قیاسی هستند

نکته: گاهی ملحق می‌شود به اسم مکان تاء مربوطه. مثل: مَقبَره، مَحکَمه. و گاهی ساخته می‌شود از اسم جامد اسم مکان بر «مَفعَلَه» و دلالت می‌کند بر زیادی معنی آن اسم در مکان. مثل: مَأسَدَه، مَبطَخَه، مَکلَبَه

7- اسم زمان

اسمی است که بر وقت وقوع فعل دلالت می‌کند. مثل: «مَغرِبُ الشَّمسِ ساعهُ کذا» اسم زمان و اسم مکان در ساخت و وزن مشترک هستند و فرق بین این دو و مصدر میمی در قرینه است

گاهی ملحق می‌شود به اسم زمان تاء مربوطه. مثل: «و اِن کانَ ذو عُسرَهٍ فَنَظِرَهٌ إلی مَیسَرَهٍ»[1]

نکته: ساخت از جامد مختص به اسم مکان و ساخته نمی‌شود اسم زمان الّا از فعل

8- اسم آله

[1] (آیه 280- بقره)